ΕΡΤ: Δύο στις 3
Συμμετοχή στην ραδιοφωνική εκπομπή του 1ου προγράμματος της ΕΡΤ «Δύο στις 3» με αφορμή τη γιορτή της μητέρας.
Στις 11 Μαΐου 2025, με αφορμή τη γιορτή της μητέρας, συνομιλήσαμε με τις δημοσιογράφους Λάγιου Μαρία και Ασημέλη Άννα, στην εκπομπή τους «Δύο στις 3» στο πρώτο πρόγραμμα της ΕΡΤ για τη σημασία της μητρικής φιγούρας στη ζωή μας καθώς και για την απουσία αυτής.
Μοιραστήκαμε σκέψεις σχετικά με τη μητρότητα στη σύγχρονη εποχή, την πολλαπλότητα των ρόλων που τη συνοδεύει, τις καθημερινές προκλήσεις, αλλά και για το δύσκολο βίωμα της απώλειας – πραγματικής ή συμβολικής – της μητέρας.
Κυνήγι Αρουραίων
Ψυχαναλυτική συζήτηση και σχολιασμός με το κοινό, της θεατρικής παράστασης «Κυνήγι αρουραίων» του Peter Turrini, σε σκηνοθεσία Martin Scharnhorst. Μια παραγωγή του Ινστιτούτου Σχεσιακής και Ομαδικής Ψυχοθεραπείας (ΙΣΟΨ) και της Art Obsessions AMKE.
Στις 11 Μαρτίου 2025 συμμετείχα στο σχολιασμό της παράστασης «Κυνήγι Αρουραίων» μαζί με τους συναδέλφους Μαρία Γαλίτση, Ρενάτα Καραντζά και Δημήτρη Χατζηγιαννάκο. Ένα διαχρονικό και αλληγορικό έργο που τοποθετεί ένα πρώτο ραντεβού –μεταξύ δύο προσώπων χωρίς όνομα– καταμεσής μιας χωματερής. Το κείμενο θίγει με προκλητικό, σχεδόν παράλογο τρόπο, την εμμονή στη στυλιζαρισμένη εικόνα, την αποξένωση, την καταναλωτική κουλτούρα και την παγίδευση στην πατριαρχική, macho αφήγηση.
Μεταξύ άλλων, συνομιλήσαμε με το κοινό για τον συμβολισμό των αρουραίων ως κομματιών του εαυτού που φέρουμε μέσα μας – αμυνών, “κακών” πλευρών, δύσκολων εσωτερικών αντικειμένων– που συχνά καταδιώκουμε και προσπαθούμε να εξαλείψουμε. Όπως και στο θεραπευτικό δωμάτιο, έτσι και στο έργο, η παρόρμηση να «σκοτώσουμε» αυτές τις πλευρές εμποδίζει τη δυνατότητα κατανόησης και εμπερίεξης. Ο δρόμος προς την εγγύτητα δεν περνά μέσα από την εξόντωση του ξένου μέσα μας, αλλά από την αναγνώρισή του.
Ο Δήμιος του Φθόνου
Ψυχαναλυτική συζήτηση και σχολιασμός με το κοινό, της θεατρικής παράστασης «Ο Δήμιος του Φθόνου» βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του ψυχαναλυτή Σταύρου Χαραλαμπίδη.
Στις 22 Δεκεμβρίου 2024, είχα την τιμή να συμμετάσχω στην παρακολούθηση και σχολιασμό της θεατρικής παράστασης «Ο Δήμιος του Φθόνου» μαζί με τους συναδέλφους Θανάση Χύμα, Κωνσταντίνο Μούχαλο και Κωνσταντίνο Δρίτσουλα.
Μέσα από την παράσταση, «ζωντάνεψαν» επί σκηνής 4 κλινικές περιπτώσεις από το ομώνυμο βιβλίο του ψυχαναλυτή Χαραλαμπίδη Σταύρου, με κοινό στοιχείο το προεξάρχον συναίσθημα του φθόνου. Η συζήτηση με το κοινό κινήθηκε γύρω από τεχνικά και πρακτικά ζητήματα της θεραπευτικής δουλειάς, αναδεικνύοντας το ενδιαφέρον για την “αθέατη” πλευρά της θεραπευτικής διαδικασίας και την ανθρώπινη έκθεση των επαγγελματιών ψυχικής υγείας.
Μεταξύ άλλων, εστιάσαμε στον κίνδυνο της εξιδανίκευσης του θεραπευτή – πώς μπορεί να λειτουργήσει παραπλανητικά τόσο για τον θεραπευόμενο όσο και για τον ίδιο τον θεραπευτή, εάν δεν υπάρχει επίγνωση και επεξεργασία. Αναδείξαμε τη σημασία της επαγρύπνησης απέναντι σε φθονερές πλευρές που μπορεί να αναδύονται και εντός του ίδιου του θεραπευτή, καθώς και τον ουσιαστικό ρόλο της εποπτείας και της δικής μας θεραπείας – ατομικής και ομαδικής -για να παραμένουμε συναισθηματικά παρόντες και ηθικά υπεύθυνοι στον ρόλο μας.